święta.

moniszka

Nie lubie świąt. Już od jakiś 2 lat uważam że święta są bez sensu. Tygodniowe przygotowania, sprzątanie, pieczenie, gotowanie, stres, żeby zdążyć, żeby o czymś nie zapomnieć. Potem wigilia, dzielenie się opłatkiem, składanie życzeń- i tak nie wiem nigdy co powiedzieć. Pierwszy dzień świąt, drugi i co.? i koniec.? no i po co to wszytko.?
a jeszcze na dodatek musze przed świętami iść do spowiedzi, a tego to już nienawidze.

a wy lubicie święta.?
dlaczego.?

GreenCamp

Tak, bardzo lubię święta.
Dla mnie jest to chwila oddechu, zastanowienia się nad sobą, nad wszystkim...
Czas bycia miłym, wysyłania życzeń, sprawienia komuś przyjemności...
Nawet ta niekiedy udawana miłość, gdy rozpiera mnie jak widzę, że łamią się opłatkiem a potem się obgadują...
Ja zawsze staram się zapomnieć, wybaczyć...
Staram się powiedzieć coś prosto z serca, coś czego nie ułożę sobie, żeby ładnie brzmiało, coś, żeby tej osobie się spodobało i trafiło prosto w serce...
Ok, może po świętach wszystko będzie jak dawniej, a może akurat TE święta będą wyjątkowe.
Te przygotowania... chyba nikt tego nie lubi.
No ale musi być kiedyś czas sprzątania - macie zamiar żyć w takim brudzie przez cały rok? :D
A święta są doskonałym do tego pretekstem ;)
Podsumowując - bardzo lubię święta.

Antonina

ja tam nei chodzę do spowiedzi.
co do świąt to wiszą mi. jedzenie nie jest wcale takie dobre.
no, a w tym roku przyszły za szybko.

.psychodela.

Śnieżynka`

Bardzo lubię święta, właśnie tę świąteczna atmosferę, tygodniowe przygotowania, bieganinę i to wszytko.
Yy a do spowiedzi nie chodzę przed świętami, Moniszka dlaczego musisz iść do spowiedzi ? Ja na przykład nie chcę, nie czuję takiej potrzeby i nie idę, proste

niezapominajka.

moniszka

bo musze mieć podpis do indeksu. jak nie pójde do spowiedzi nie będe miała podpisu, jak nie będe miała podpsiu to będe miała problemy z pójściem do bierzmowania.

.psychodela.

moniszka

jestem osobą wierząco tylko nie lubie chodzić do spowiedzi.! tak trudno zrozumieć.? co ty tak atakujesz.!

.psychodela.

Ja Ciebie nie atakuje , tylko nie rozumiem właśnie takich osób , jak Ty.
Zrozumiem jeśli jesteś protestantką , jeśli jednak jesteś wyznania katolickiego to nie nazywaj się lepiej katoliczką. Spowiedź to jedna z praktyk kościoła katolickiego , a wierzący , a nie praktykujący ? Nie ma czegoś takiego.
Rozumiem , że można tego nie lubić bo jest to stresujące , ale spowiadanie się 'na siłę' nie jest niczego warte , naprawdę.
Pozdrawiam i nie atakuje Ciebie ;)

De Luxe

Wg mnie określenie 'wierzący niepraktykujący' ma sens.
Ludzie mogą wierzyć w Boga, w trójce świętą itd, ale nie wierzą w kościół, jako w instytucję (który tak btw jest cholernie zakłamany). I dlatego nie chodzą w niedziele na msze, nie spowiadają się.

.psychodela.

Niestety , moim zdaniem mylisz się.
'Wierzący nie praktykujący to jak żyjący a nie oddychający'.
Nie chodząc na msze świętą łamią przykazanie , nie spowiadając się postępują wbrew woli Boga. Gdzie tu miejsce na zbawienie?
Taka praktyka jest do zbawienia potrzebna .
Do kościoła chodzisz po to , żeby się modlić , a nie rozmyślać nad tym , jak zakłamana (twoim zdaniem) jest ta instytucja.
: ))

infantylna

Czy lubię święta?
Lubię chyba tylko sam moment wigilii. Gdy pochłaniamy owoce naszej pracy, rozdajemy sobie to, co wcześniej szukaliśmy godzinami po tłocznych galeriach.
Święta teraz są już zanadto komercyjne. Za dużo ludzi, za dużo zakupów, za dużo ciast.
Ale ja chyba nawet lubię takie święta.
Pomijając ten stres z nimi związany.

A teraz na tema 'wierzący niepraktykujący' etc.
Ja mam tak.. Wierzę w Boga. Ale nie do końca takiego, jaki serwuje nam kościół. Nie wierzę w siwego dziadka w białej sukience, siedzącego na chmurce i mającego wokół siebie zastępy blondwłosych dziewczynek z pierzem na plecach.
Wogóle nie za bardzo wierzę w uosobienie Boga z jakąkolwiek postacią - mimo że niby stworzył nas na swoje podobieństwo - i czasami zastanawiam się co do prawdziwości istnienia Chrystusa.
Dla mnie Stwórca to taka wielka siła, która zapoczątkowała nasz świat i czasami naoliwia mu trybiki. Jest to coś, co wykracza poza granice naszej wyobraźni.
I z pewnością nie chce, aby klepano do niego po 10 razy jakieś formułki.
Mam też czasami wrażenie, że kościół lubi wyłudzać różne rzeczy od ludzi powołując się na Boga etc :/
A spowiedź?
Chodzę tyle, ile muszę.
Ale nie za bardzo odpowiada mi forma spowiadania się facetowi w drewnianej klatce. Mimo że jest kapłanem i może mieć dobre zamiary, jest tylko człowiekiem. Jego osąd zawsze jest w pewnym stopniu subiektywny.
Nie raz już spotkałam księdza, który zaczął mi prawić kazania w stylu mojej babci co jest chyba raczej sprzeczne z założeniem spowiedzi :/
Wolałabym się spowiadać tak jakby bezpośrednio do Stwórcy. Nie potrzebowałabym żadnego pośrednika.
Oczywiście moja rodzina nie wie o moich religijnych poglądach bo zaraz odprawiliby na mnie egzorcyzmy ^^ Dlatego nie dziele się tym z nimi i chodzę grzecznie raz w tygodniu do kościoła, raz w roku do spowiedzi.

Yyy.. Przepraszam, że się rozpisałam xD
Ale to jest temat, który jest moim czułym punktem..

.psychodela.

moniszka